"Opowiem wam historię dziewczyny, która pochodzi z całkiem innych czasów, a może nawet z całkiem innej planety..." Sabine jako dziecko niemieckich naukowców spędziła swoje dzieciństwo w środku indonezyjskiej dżungli w Irian Jaya, czyli zachodniej części wyspy Nowa Gwinea, wśród ludności Fayu, zapomnianego plemienia kanibali. Żyli na wyspie w pobliżu Australii przez kilkaset lat nie niepokojeni przez białego człowieka. Mała 7-letnia dziewczynka była pierwszą istotą, jaką zobaczyli, inną niż oni sami... Sabine w wieku 17 lat nie znała samochodów, nie widziała telewizora, a nawet nie umiała nosić butów. Potrafiła za to przepłynąć rzekę pełną krokodyli, huśtać się na lianach. Przyroda była jej placem zabaw, dżungla - domem. Uczyła dzikie dzieci przyjaźni i miłości, poczucia wspólnoty, lojalności podczas zabawy i niezabijania w kłótni. Przejęła od nich sztukę przetrwania wśród nieokiełznanej przyrody oraz plemienne reguły i rytuały. Jaka jest dzisiaj Sabine, wychowywane przez dwie zupełnie różne kultury? Czego uczy swoje dzieci? Czy potrafi egzystować w cywilizowanym świecie? [nota wydawcy]

Ma twarz Europejki, ale w głębi serca jest dzieckiem dżungli. Urodzona w 1972 roku w Nepalu Sabine Kuegler od piątego roku życia wychowywała się w środku dżungli w Irian Jaya, zachodniej części wyspy Nowa Gwinea, gdzie jej rodzice, niemieccy językoznawcy i misjonarze, znaleźli dla siebie pole działania. Wraz z bratem i siostrą Sabine Kuegler spędziła tam, odcięta od cywilizacji, dzieciństwo i młodość. Mając 17 lat, wróciła do Europy. Przez wszystkie te lata, które przyszło jej przeżyć w Europie, dręczyła ją tęsknota za Irianem Zachodnim oraz pragnienie, aby wrócić wreszcie do domu. I oto wraca do magicznego miejsca, gdzie spędziła dzieciństwo i wczesną młodość. Wraca do plemienia Fayu, do raju, aby znaleźć odpowiedź na dręczące ją pytania: Gdzie jest moje miejsce? Kim właściwie jestem? Wkrótce zyskuje pewność: jej ojczyzna jest właśnie tu. Znowu może zasiąść przy ognisku z przyjaciółmi z dzieciństwa, wieść życie, za którym tęskniła tak boleśnie. Natychmiast jednak uświadamia sobie brutalną prawdę: polityka i cywilizacja trafiają także do raju. Życie, jakie wiedli z dala od cywilizacji nie tylko Fayu, ale także wszyscy Papuasi, rdzenni mieszkańcy tych terenów, jest zagrożone. Wielu ludzi znika bez śladu, wielu ginie. Trwa rozpaczliwa walka narodu o wolność – walka ze znacznie potężniejszym i bezwzględnym wrogiem, walka, która toczy się już od dziesięcioleci i o której świat nie chce nic wiedzieć. Jako dziecko Sabine Kuegler nie orientowała się w sytuacji. A jednak w zakamarkach jej pamięci z czasów tego nieistniejącego już raju pozostało pewne mroczne wspomnienie: miała sześć lat, gdy stała się mimowolnym świadkiem zamordowania trzech mężczyzn. Nikt nie rozmawiał potem na temat tego tragicznego incydentu. Nie zadawano żadnych pytań. I nie udzielano żadnych wyjaśnień. Dziś, jako dorosła kobieta, Sabine Kuegler nie może już zamykać oczu na to, co się dzieje w Irian Jaya. Nie może i nie chce. Na usta ciśnie się jej wiele pytań. I pragnie znaleźć na nie odpowiedzi. Dlatego wybiera się na niebezpieczne poszukiwanie prawdy. Zew dżungli to opowieść, w której smutek i wściekłość mieszają się z radością. Jest to również opowieść pełna nadziei i odwagi. Opowieść o walce, jaką toczą Fayu i Sabine: ci pierwsi o własne przeżycie, ona zaś o swoje miejsce na tym świecie. [nota wydawcy]

Prosta technika masowania punktów odruchowych - możliwość przewidywania choroby i zapobiegania jej jeszcze przed wystąpieniem jakichkolwiek objawów. Dzięki metodzie fotograficznej opracowanej przez rosyjskiego inżyniera Kirliana na użytek badań nad tajemniczym zjawiskiem aury udał o się sfotografować strukturę energetyczną ludzkiego ciała. Badania potwierdziły chińską koncepcję energii życiowej, krążącej po organizmie w ściśle określony sposób, wzdłuż specjalnych szlaków zwanych meridianami. Ta życiodajna energia „wynurza się” na powierzchnię skóry w ponad 700 różnych punktach. Akupunkturzyści starają się zapobiec chorobie przez przywrócenie równowagi stanu energetycznego organizmu. Sposób ten jest dostępny dla każdego i w każdych warunkach, nic nie kosztuje, nie pociąga za sobą stosowania środków chemicznych i nie wymaga żadnej specjalistycznej aparatury. Akupresura jest masażem ściśle określonych punktów rozmieszczonych na powierzchni naszego ciała. Te magiczne punkty cierpliwie czekają, aż je pobudzimy, aby wyzwolić w nas obfity strumień energii, zapewnić znakomite zdrowie i młodość na długie lata oraz uwolnić ciało od dolegliwości. [lubimyczytac.pl]